Rodzaje brokerów Forex – ECN, NDD, MM, STP

Na świecie jest tak wielu rodzajów brokerów Forex, że inwestor nie wie, kogo wybrać dokonując transakcji na rynku walutowym. Częścią procesu wyboru właściwego typu brokera Forex jest wiedzieć jak ich rozróżnić.

Użytkownicy zazwyczaj patrzą na rzeczy takie jak spready, prowizje oraz czy broker ma dobrą reputację. Jednak punktem wyjścia powinien być sposób w jaki zorganizowany jest biznes brokerski.

Czy broker jest animatorem rynku (market maker) czy nie?

Jeśli nie, to w jaki sposób realizowana jest realizacja zleceń klienta? Można wiele powiedzieć o brokerze Forex patrząc jedynie na konta tradingowe, które można z nim otworzyć. Jak wspomnieliśmy w jednym z poprzednich artykułów, brokerów dzieli się na dealing desk (DD) i non-dealing desk (NDD).

Oznacza to, że broker albo utworzy rynek dla swoich klientów (DD), odzwierciedlając notowania z rynku międzybankowego lub odwrotnie – skieruje transakcje do dostawcy płynności w celu ich realizacji (NDD).

Jak wyżej napisano, Forex charakteryzuje się dwoma głównymi typami brokerów. Tymi, którzy „tworzą rynek” i tymi, którzy łączą kupującego i sprzedającego. Market Makerzy, w skrócie MM na profesjonalnym rynku międzybankowym nazywani są „dealerami”. Zazwyczaj naliczają oni spready zamiast prowizji, a od czasu do czasu oskarża się ich o manipulowanie nimi (również cenami) w celu osiągnięcia korzyści z własnej pozycji. Teoretycznie spread powinien się zwiększać i zawężać w zależności od warunków płynności na rynku spot, ale w praktyce brokerzy MM oferują stałe spready i konkurują na podstawie ich wartości. Z reguły brokerzy MM nie preferują skalperów, którzy chcą szybko otworzyć i zamknąć pozycję.

Drugi typ brokerów – brokerzy non-dealing desk, są następnie podzieleni na dwie grupy. Są jednakowo ważne, niemniej jednak istnieje kilka kwestii do rozważenia.

Ci brokerzy dopasowujący, z definicji nie zajmują pozycji na rynku Forex na własny rachunek i są bliżsi prawdziwego brokera w sensie pełnienia jedynie funkcji pośrednika. Brokerzy nie będący brokerami-MM mają różne odmiany i musisz być ostrożny, by nauczyć się kilku pojęć, by ich rozróżnić.

Trzy główne typy brokerów Forex

Jeśli chodzi o najważniejsze kwestie jakiego rodzaju brokera forex należy stosować w odniesieniu do tego, co jest przedmiotem ich notowań, istnieją trzy główne rodzaje Brokerów Forex: NDD, Market Makerzy i brokerzy sieci komunikacji elektronicznej (STP).

Najpopularniejszymi przykładami trzech różnych typów brokerów forex są:

• Market Maker
• Electronic Communications Network (ECN)
• Straight Through Processing (STP)

Każdy z tych trzech różnych typów brokerów forex ma inny sposób obsługi transakcji i realizacji zleceń. Szczegóły dotyczące trzech podstawowych typów brokerów forex oraz ich podstawowych cech i różnic w transakcjach są przedstawione poniżej.

Brokerzy Forex typu Non-Dealing Desk (NDD)

Brokerzy NDD zapewniają swoim klientom bezpośredni dostęp do międzybankowego rynku walutowego bez konieczności przechodzenia przez dealing desk. Dzięki współpracy z bankami i innymi ważnymi graczami na rynku, brokerzy NDD są w stanie zaoferować inwestorom walutowym bardziej konkurencyjne oferty i ceny.

Poniższe wskazówki identyfikują prawidłowy rodzaj działalności brokerskiej i rzucają światło na ten szary obszar. Brokerzy Forex prowadzą dochodową działalność i dlatego branża Forex charakteryzuje się silną konkurencją wśród domów brokerskich.

Brokerzy typu Market Maker (MM)

Oto jedna jego definicja:

To firma brokerska, która akceptuje ryzyko utrzymywania określonej liczby pozycji na rynku Forex w swoich księgach dla danej pary walutowej w celu ułatwienia handlu daną parą walutową. Każdy animator rynku (MM) konkuruje o realizację zamówień klientów wyświetlając notowania kupna i sprzedaży, które będzie honorował. Po otrzymaniu zlecenia animator rynku (Market Maker) zazwyczaj agreguje swoje pozycje netto i natychmiast składa zlecenie offsetowe na rynku ze swoim dostawcą płynności. Proces ten odbywa się w zaledwie kilka sekund

Innymi słowy, market maker robi dokładnie to, co oznacza definicja animatora rynku – tworzy rynek dla odpowiedniej pary walutowej, często bez wchodzenia na giełdę lub w wymianę elektroniczną. Prawie wszyscy brokerzy Forex działają w podobny sposób w handlu detalicznym.

Przeciwstawny typ brokera to ECN, który wykorzystuje specjalny zestaw protokołów, aby połączyć się z wieloma dużymi dostawcami płynności i przekazywać zlecenia bezpośrednio poprzez księgowanie tylko tych spreadów Bid/Ask, które są mu dostarczane. Zmienne spready i prowizje mogą jednak być mylące, a ten sposób handlu jest zaprojektowany bardziej dla komercyjnych, instytucjonalnych i dużych profesjonalnych inwestorów. Nie jest on przeznaczony dla początkujących traderów skupionych na małych pozycjach. Składa się z transakcji o wysokim wolumenie i wysokich wartościach.

Brokerzy ECN – wady i zalety

ECN oznacza Electronic Communication Network, a prawdziwy broker ECN to taki, który oferuje jasny wgląd w to, kto zajmuje drugą stronę transakcji. Innymi zainteresowanymi stronami w Twojej transakcji mogą być banki komercyjne, inni brokerzy, osoby zarządzające pieniędzmi, inwestorzy instytucjonalni, fundusze itp. Przejrzystość ta wiąże się jednak z pewnymi kosztami. Broker ECN ma duże wydatki i dopiero ostatnio technologia pozwoliła traderom detalicznym przyłączyć się do gry. Przyczyną jest to, że wymagane są tutaj duże wolumeny obrotu, a prawdziwy broker ECN nie jest w stanie zaoferować swoim klientom mikro-lotów.

Wyobraźmy sobie, że jeden lot transakcyjny oznacza, że jeśli rynek porusza się o jeden pips we właściwym kierunku (pips jest minimalną wartością o jaką porusza się para walutowa i reprezentuje stratę lub zysk z transakcji), to generowany jest zysk w wysokości 10 USD. Jednakże, aby móc handlować pełnymi lotami konieczne jest zgromadzenie dużej ilości depozytów zabezpieczających na koncie tradingowym. I nie jest to coś, na co dzienny trader detaliczni może sobie pozwolić.

Z tego względu, jeśli widzisz brokera, który twierdzi, że jest prawdziwym brokerem ECN i oferuje mikro-loty, powinieneś wiedzieć, że to nieprawda. Jest to co prawda połączenie ECN i STP, ale nie jest to prawdziwy i pełny broker ECN.

Dla prawdziwych rachunków ECN, broker oferuje specjalne warunki i minimalna kwota do rozpoczęcia jest znacznie większa niż ta potrzebna dla pozostałych kont. Jest to prosta metoda, aby dowiedzieć się z jakim brokerem masz do czynienia.

Brokerzy ECN zazwyczaj pobierają prowizję, chociaż popularność stosowania spreadu sprawia, że jest to najmniej surowa zasada. Wiele transakcji ECN przesyłanych przez ich sieć do realizacji przez dealing desk market-makera w procesie zwanym „straight through processing” lub STP. Im więcej animatorów rynku, którymi dysponuje ECN, tym lepiej dla klienta. Oznacza to, że przez cały czas dostępny będzie szeroki wachlarz spreadów oferowanych w ramach kwotowań. ECN zazwyczaj wypłaca animatorom rynku MM „rabat” w oparciu o ilość zamówień, jaką może dostarczyć, co oznacza, że im większa jest baza klientów ECN, tym niższa jest prowizja lub spread. Opcjonalnie, niektórzy ECN kojarzą detalicznych kupujących i sprzedających przed wysłaniem zamówienia do banków lub innych dostawców płynności. Zbiorowość dostawców płynności, których notowania ECN są prezentowane, jest w praktyce anonimowa dla inwestora – nie wiesz, czy twoim kontrahentem jest twój kuzyn Jerzy czy Citibank.

Opinie na temat brokerów ECN

ECN prawdopodobnie z powodu złego traktowania klientów, ma złą reputację. Jedynym zarzutem było to, że jako centrum łączące źródła płynności z klientami, absurdalne i niewiarygodne było to, że czasami zamówienia nie mogły zostać zrealizowane. W rezultacie klienci zaczęli preferować brokerów STP, którzy stanowią podzbiór całej grupy ECN. Jedyna rzeczywista różnica między brokerem STP a zwykłym ECN polega na tym, że brokerzy STP posiadają bezpośredni dostęp do rynku. W praktyce, broker STP może korzystać z tego samego oprogramowania, które łączy platformę handlową (jak popularny MT4) z dostawcami płynności, z których korzysta ECN. W wielu przypadkach łączy się z tymi samymi kontrahentami, choć kuzyn Jerzy zostaje wykluczony, ponieważ Twój bezpośredni dostęp to broker MM. STP zawsze posługują się prowizją do naliczania opłat, ale żeby być uczciwym, robią to też liczne, jeśli nie wszystkie zwykłe ECN-y.

Rodzaj brokera hybrydowego na Forex

Inną odmianą jest hybrydowy broker, który łączy STP lub ECN z własnym biurem maklerskim. Brzmi to złowieszczo dopóki nie uświadomimy sobie, że dostawcy płynności tak naprawdę nie chcą obsługiwać niewielkich kwot, a broker zobowiązany jest do realizacji zleceń o określonej minimalnej wielkości. Dodając własny market maker desk do tego systemu, broker jest w stanie zrealizować mniejsze zamówienia. Oczywiście przywołuje to wszystkie znane historie o działalności brokera przeciwko Tobie, zwłaszcza gdy Twoje zyski zaczynają się kurczyć. Można sądzić, że po dłuższej grze, broker posiada profil użytkownika i może przyporządkować swoje transakcje po stronie STP swojego biznesu lub po stronie animatora rynku MM.

Występuje cienka linia pomiędzy STP i ECN, a wniosek z tego artykułu powinien być taki, że prawdziwi brokerzy ECN są trudni do znalezienia. Do czasu, gdy dostępne będą inne technologie, inwestorzy muszą rozliczać się z brokerami, którzy korzystają z kombinacji ECN i STP, co i tak jest o wiele lepsze niż handel z typowym brokerem-animatorem (MM).

Brokerzy Forex STP

STP wywodzi się od Straight Through Processing i oznacza, że broker przekaże całość lub część transakcji klienta do realizacji dostawcom płynności. Chociaż jest to korzystniejsza forma niż dom brokerski „market maker” (animator rynku), to nie jest to rozwiązanie idealne. Prawdziwy broker powinien dać nam dostęp do struktury rynku międzybankowego, płynności i składników. W takim kontekście broker „pokazuje” nam prawdziwy rynek.

Nie jest to możliwe w przypadku brokera STP. Ponadto, broker ten może realizować niektóre transakcje „u siebie”. W ten sposób tworzą rynek dla takich transakcji. Wiadomym jest, że tylko około dwudziestu procent (lub nawet mniej) traderów zarabia na życie z handlu na rynkach walutowych. Brokerzy obstawiają na taki obrót sytuacji. Pozostałe osiemdziesiąt procent traderów to soczysty kawałek, który jest znacznie bardziej opłacalny niż poleganie wyłącznie na prowizjach i spreadach (jako opłatach).

Aby uzyskać te dochody, niektórzy brokerzy STP mają specjalne działy handlowe zaangażowane w realizację transakcji i upewnienie się, że wszystko jest zrobione we właściwy sposób. Działy te czasami same realizują transakcje i w tym celu wymagana jest wiedza. Organizowanie takiego działu handlowego wymaga zasobów technologicznych, ludzkich i finansowych. Jednakże, potencjalne zyski są wystarczająco duże, aby pokryć wszystkie te koszty.

---

Czy wiesz, że już teraz możesz…?

---

Wielkim problemem, przed którym stoją ci „hybrydowi” brokerzy, jest określenie, jakim rodzajem inwestora jesteś? W jakiej kategorii się plasujesz: zwycięzca czy przegrany? Wielkość rachunku handlowego jest dobrym wskaźnikiem potencjału tradera. Co do zasady – im większe konto, tym bardziej prawdopodobne, że trader będzie miał do czynienia z prawdziwym STP, podczas gdy mniejsze konta zostaną skierowane na rynek wewnętrzny. Ponadto, wszystkie pytania zadawane Ci przez brokera przed otwarciem rachunku transakcyjnego na platformie mają na celu określenie Twojego doświadczenia, wiedzy itp.

Ogólnie rzecz biorąc – jest niewielu brokerów, którzy są prawdziwymi STP. Prawdopodobnie znajdziesz takich, którzy twierdzą, że są STP, ale są mieszanką STP i animatora rynku (MM). Nie czyni to brokera kiepskim, ale może występować konflikt interesów,

Opinie na temat brokerów STP

Brokerzy Direct Market Access STP często twierdzą, że ich realizacja jest szybsza i być może jest to prawda, ponieważ kwotowania są przesyłane bezpośrednio od dostawców płynności. Jednakże zwrócone kwoty nadal podlegają programowi interwencyjnemu brokera, zanim jeszcze dotrą do dostawcy płynności. Dostawcy płynności są zazwyczaj dużymi profesjonalnymi biurami dealingu w bankach lub funduszach i nie angażują się w żadne błahe przypadki niepełnego zrealizowania transakcji lub inne formy zawalenia zleceń. Brokerzy STP twierdzą, że pula „anonimowych” dostawców płynności ECN ma tendencję do przedstawiania ofert, które nie są autentyczne (a więc mogą zostać odrzucone, jeśli na nie trafisz) lub do częściowego realizowania zleceń, opóźnień, poślizgów i innych zagrywek.

Prawdziwą zaletą STP jest to, że oferują one możliwość doboru wielkości mikro lotów, podczas gdy większość ECN wymaga standardowych rozmiarów. Chociaż obecnie ECN są już dostępne we wszystkich wielkościach. Jeśli Twój broker STP ma własny dealing desk (co czyni go „hybrydowym”), możesz obawiać się, że manipuluje cenami lub gra na Twoją niekorzyść. STP mogą oferować stałe lub zmienne spready. Kiedy spread jest zmienny, STP może również przyjmować ofertę od jednego dostawcy i ofertę od innego (plus minus marża). Wymaga to pewnych zaawansowanych obliczeń. Inni brokerzy STP oferują stałe spready, które na ogół są nieco szersze niż w przypadku wersji ze zmiennym spreadem.

Inny wariant brokera STP nosi nazwę NDD, czyli „non-dealing desk”. Zgodnie z tym co brokerzy NDD nazywają swoim „modelem”, wybierają najlepsze oferty z puli swoich dealerów i dodają swoją marżę, by zaprezentować ją klientowi. Proces ten nosi nazwę „agregacji” i jest wykorzystywany w celu poprawy płynności w sieci ECN, która może mieć tylko jednego lub niewielką liczbę dostawców cen. W tym także innych sprzedawców detalicznych. Dla klienta kwestią jest to, kim jest kontrahent. Kiedy handlujesz na platformie NDD, widzisz jeden kanał cenowy przy wyborze brokera i nie znasz nazwy kontrahenta – może to być bank, dom maklerski, fundusz inwestycyjny lub inny broker. Korzyścią płynącą z tego jest to, że kontrahent nie widzi Twoich stop losów lub innych aspektów Twojego zlecenia, a więc nie może manipulować cenami by cię oszukać. Dostawca płynności widzi tylko jeden składnik transakcji, a Ty jesteś dla niego anonimowy. NDD może być w rzeczywistości nieco droższy (np. o jeden pips).