Czym jest pranie brudnych pieniędzy? Zasady i konsekwencje

Pranie pieniędzy to nielegalny proces przekształcania dużych sum pieniędzy pochodzących z nielegalnej działalności, takiej jak handel narkotykami czy finansowanie grup terrorystycznych w pieniądze, które wydają się pochodzić z legalnych źródeł. Takimi źródłami są zwyczajne interesy i działalność gospodarcza. Pieniądze pochodzące z nielegalnych źródeł są często uważane za „brudne pieniądze”, a rolą tych, którzy je piorą jest sprawienie, by wyglądały na czyste.

Pranie pieniędzy jest bardzo poważnym przestępstwem finansowym, w które często zaangażowane są osoby na wysokich szczeblach władzy. Pranie brudnych pieniędzy jest procesem wykorzystywanym zarówno przez przestępców wysokiego szczebla, takich jak skorumpowani politycy i biznesmeni, jak i drobnych przestępców, takich jak lokalni handlarze narkotyków.

Większość dużych firm finansowych opracowała politykę, która stara się powstrzymać tę działalność. Jednak wydaje się, że nie chcą jej powstrzymywać, a w niektórych przypadkach to one same ułatwiały proces prania pieniędzy na ogromną skalę.

Kluczowe idee

Pranie pieniędzy jest nielegalnym procesem finansowym, w którym pieniądze uważane za brudne lub uzyskane nielegalnie są postrzegane przez społeczeństwo i władze państwowe jako czyste.

Przestępcy używają różnych strategii, aby pieniądze z nielegalnych źródeł wydawały się uczciwe.

Bankowość elektroniczna i systemy kryptowalutowe ułatwiły proces, w którym przestępcy przekazują pieniądze, aby je wyprać bez wykrycia przez władze rządowe.

Zapobieganie praniu pieniędzy stało się kluczowym celem władz międzynarodowych. Dzięki temu rozwiązaniu można również zapobiec finansowaniu grup terrorystycznych i innych podmiotów prowadzących działalność przestępczą.

Na czym polega pranie brudnych pieniędzy?

Pranie brudnych pieniędzy jest procesem pożądanym przez każdą organizację przestępczą, ponieważ pozwala jej swobodnie dysponować pieniędzmi, które zdobyła w nielegalny sposób. Jednym z powodów dla których organizacje przestępcze chcą tego dokonać jest fakt, że operowanie dużymi ilościami gotówki jest nieefektywne i niebezpieczne. Pomyślmy na przykład o osławionych fortunach kolumbijskich handlarzy narkotyków, którzy zakopywali swoje pieniądze lub przechowywali je w tajnych schowkach w swoich domach. Po wielu latach odkrywali, że zostały one skradzione przez innych przestępców lub że uległy zniszczeniu i stały się zupełnie bezwartościowe.

W tym sensie przestępcy potrzebują sposobu na zdeponowanie nielegalnie zdobytych pieniędzy w instytucjach finansowych, ale mogą to zrobić tylko wtedy, gdy pieniądze, które przedstawiają bankom są przedstawiane jako pochodzące z legalnych źródeł komercyjnych.

** Banki są zobowiązane do zgłaszania organom nadzoru największych transakcji, jakie otrzymują lub przeprowadzają, jak również innych działań, które są uważane za podejrzane i mogą być związane z praniem pieniędzy.**

Etapy prania pieniędzy

Kiedy organizacja przestępcza lub organizacja o charakterze przestępczym stara się wyprać pieniądze, proces ten składa się zazwyczaj z trzech etapów: ulokowania, zainwestowania i inkorporacja pieniędzy.

Jak to działa?

Ulokowanie to po prostu umieszczenie brudnych pieniędzy w systemie finansowym, tak jak w banku.

Inwestycja oznacza, że przestępca musi ukryć prawdziwe źródło pieniędzy poprzez serię transakcji oraz sztuczki księgowe.

Inkorporacja – etap końcowy odpowiada wykorzystaniu wypranych pieniędzy, które mogą być wypłacone z konta bankowego i użyte w dowolnym celu, jaki zażyczy sobie przestępca lub jego organizacja.

Metody prania pieniędzy

Istnieje wiele sposobów, na jakie jednostka przestępcza lub osoba fizyczna może prać pieniądze, ale niektóre z nich są bardziej skomplikowane niż inne. Do najczęściej stosowanych technik należy wykorzystywanie legalnego handlu opartego na użyciu dużych sum pieniędzy. Najczęściej należą one do organizacji przestępczej lub są umieszczane w biznesach handlowych. Przykładem jest system franczyzy aptecznej wykorzystywany przez kartel z Cali w czasach jego świetności. „Drogas La Rebaja” firma założona jako legalna działalność gospodarcza była spółką, poprzez którą kolumbijscy lordowie narkotykowi Miguel i Gilberto Rodríguez Orejuela prali miliony dolarów pochodzących z handlu kokainą.

Inny przykład, który można podać, to fakt, że jeśli organizacja przestępcza jest właścicielem restauracji, może ona zawyżać w swoich księgach ceny faktur za otrzymane płatności. Nawet jeśli rzeczywiste pieniądze zarobione przez restaurację są o wiele niższe, wówczas może pokryć ten niedobór pieniędzmi uzyskanymi z nielegalnej działalności i przelać je na konto bankowe restauracji. Możesz wtedy wypłacić te środki w razie potrzeby. Tego typu firmy lub podmioty zajmujące się praniem brudnych pieniędzy są często określane mianem „firm-wydmuszek”.

Inne formy prania pieniędzy

W innej powszechnej formie prania pieniędzy, smurfingu, znanej też jako strukturyzacja, przestępcy dzielą duże sumy pieniędzy na dużą liczbę małych depozytów, które następnie rozkładają na wiele kont, by uniknąć wykrycia. Pranie pieniędzy może mieć miejsce również poprzez wymianę pieniędzy, przelewy bankowe oraz tak zwane „muły” lub przemytników pieniędzy, czyli osoby, które przesyłają duże sumy pieniędzy przez granice na konta w obcych krajach, gdzie prawa dotyczące prania pieniędzy są mniej rygorystyczne.

Inne techniki prania pieniędzy mogą obejmować inwestowanie w towary lub kamienie szlachetne. Szmaragdy, diamenty i złoto, które mogą być łatwo transferowane z jednego kraju do drugiego, swobodne inwestowanie w sprzedaż i kupno wartościowych aktywów, takich jak nieruchomości, hazard, fałszowanie pieniędzy i używanie firm-wydmuszek (firm bez realnej działalności gospodarczej, które istnieją tylko na papierze) w rajach podatkowych do przechowywania środków.

Transakcje budowlane lub strukturyzowane

Aby uniknąć wymagań banków, które zgodnie z ustawą o tajemnicy bankowej wymagały zgłaszania transakcji przekraczających 10 000 EUR, zarówno osoby prywatne, jak i firmy, począwszy od lat 80. zaczęły opracowywać procedury strukturyzacji transakcji finansowych dokonując transakcji mniejszych niż te, które musiały być zgłaszane. Niektóre osoby i firmy wykorzystywały takie transakcje, aby rząd nie wiedział w jaki sposób generują pieniądze ani ile ich generują. Takie transakcje zostały wykryte zarówno w przypadkach prania pieniędzy, jak i uchylania się od płacenia podatków.

Od 2000 roku, kiedy rząd USA uzyskał większe uprawnienia dzięki Patriot Act, wiele instytucji finansowych zaczęło zgłaszać znacznie więcej transakcji z krajów znanych z prania brudnych pieniędzy. Instytucje te rozwinęły nowe metody identyfikowania i śledzenia beneficjentów kont bankowych, na które trafiają środki, a tym samym identyfikowania przestępców stojących za tymi schematami.

Jednak biorąc pod uwagę, że liczba transakcji przekraczających 10 000 EUR znacznie wzrosła od 2000 roku, monitorowanie wszystkich tego typu transakcji w odpowiednim czasie może być wyzwaniem dla instytucji i organów regulacyjnych.

Pranie pieniędzy za pomocą środków elektronicznych

Pojawił się internet, a dzięki jego wspaniałym technologicznym innowacjom, takim jak blockchain, został on udoskonalony tak, by odpowiadał potrzebom starych przestępców. Ponadto rozwój internetowych instytucji finansowych, fintech, anonimowych i peer-to-peer (P2P) usług płatniczych oraz transferów przez telefon komórkowy utrudnił wykrywanie nielegalnych transferów pieniężnych. Jednak użycie serwerów proxy i oprogramowania anonimizującego, takiego jak połączenia VPN, praktycznie uniemożliwia wykrycie trzeciego dodatkowego elementu prania pieniędzy, czyli embeddingu, gdzie pieniądze mogą być przekazywane lub wypłacane bez pozostawienia jakichkolwiek dowodów lub zapisu adresu IP.

Wpływy z nielegalnej działalności mogą być również prane poprzez aukcje internetowe lub sprzedaż, poprzez strony hazardowe i strony z grami, gdzie brudne pieniądze są zamieniane na pieniądze z gier, a następnie z powrotem na prawdziwe pieniądze, które mogą być uważane za czyste dostępne do użycia.

Najnowsze formy prania pieniędzy to bitcoin i inne rodzaje kryptowalut. Chociaż nie są one całkowicie anonimowe, są obecnie coraz częściej wykorzystywane w schematach obejmujących wymuszenia, handel narkotykami i inne działania przestępcze, głównie ze względu na anonimowość, jaką zapewniają w porównaniu z konwencjonalnymi formami pieniędzy.

Obecnie opinia publiczna skarży się, że prawa przeciwdziałające praniu pieniędzy są powolne i nieskuteczne w walce z przestępczością internetową, ponieważ większość przepisów nadal skupia się na wykrywaniu pieniędzy przepływających przez główne instytucje finansowe. Jednakże pojawienie się pieniądza cyfrowego doprowadziło do tego, że tradycyjne instytucje finansowe, takie jak banki centralne, coraz bardziej starają się kontrolować usługi finansowe online i obecnie chcą wprowadzić waluty cyfrowe [CBDC], aby monitorować działalność finansową obywateli i zapobiegać ponownemu pojawianiu się cyberprzestępczości.

Działania zapobiegające praniu brudnych pieniędzy

Rządy na całym świecie zintensyfikowały w ostatnich latach swoje działania przeciwko praniu brudnych pieniędzy, stosując regulacje, które wymagają od instytucji finansowych posiadania niezbędnych systemów do identyfikacji i zgłaszania wszelkich działań, które mogą być uznane za podejrzane. Instytucje rządowe zainwestowały w te przedsięwzięcia znaczną kwotę. Według Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości kwota pieniędzy pranych co roku przez organizacje przestępcze waha się od 700 miliardów euro do 1,5 biliona, co stanowi około 2-5% światowego produktu krajowego brutto.

W 1989 roku grupa 7 krajów utworzyła międzynarodową komisję pod nazwą Financial Action Task Force (FATF), której celem jest walka z praniem brudnych pieniędzy na poziomie międzynarodowym. Na początku XXI wieku ta grupa zadaniowa skupiła się wyłącznie na walce z finansowaniem terroryzmu, ponieważ kwestia ta zyskała większą uwagę po atakach terrorystycznych z 11 września

W latach 70. Stany Zjednoczone wprowadziły także ustawę o tajemnicy bankowej (Bank Secrecy Act), która wymagała od banków i innych instytucji finansowych zgłaszania do Departamentu Skarbu wszystkich transakcji finansowych przekraczających 10 000 dolarów, a także innych kwot, które wydawały się podejrzane. Informacje, które banki przekazują do Departamentu Skarbu są wykorzystywane przez Financial Crimes Enforcement Network, która może dzielić się tymi informacjami ze śledczymi na poziomie krajowym i międzynarodowym oraz z międzynarodowymi organizacjami nadzorującymi finanse.

Czy wiesz, że już teraz możesz…?

Inwestować
w Akcje
(pełna lista)

Inwestować
w Waluty
(pełna lista)

Inwestować
w ETF-y
(pełna lista)

Kopiować
Innych
(pełna lista)

Choć prawa te mogły być pomocne w ograniczaniu przestępstw związanych z praniem brudnych pieniędzy, sama działalność związana z praniem brudnych pieniędzy nie była w Stanach Zjednoczonych przestępstwem aż do 1986 roku. Wtedy to uchwalono Ustawę o Kontroli Prania Pieniędzy. Krótko po atakach terrorystycznych z 11 września 2001 roku, przeprowadzonych przez dżihadystyczną sieć Al-Kaidy, Stany Zjednoczone zwiększyły wysiłki na rzecz przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy. Miało to na celu wzmocnienie i poprawę jakości życia.
Patriot Act zwiększył wysiłki na rzecz przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy, pozwalając na użycie systemów i narzędzi zaprojektowanych do ścigania przestępstw i zapobiegania handlowi narkotykami w dochodzeniach dotyczących terroryzmu.

Association of Certified Anti-Money Laundering Specialists oferuje profesjonalny tytuł „Certified Anti-Money Laundering and Human Trafficking Specialist”. Osoby, które uzyskają ten certyfikat mogą pracować jako oficerowie ds. zgodności w biurach maklerskich, oficerowie ds. przestrzegania tajemnicy bankowej, menedżerowie jednostek wywiadu finansowego, analitycy nadzorujący oraz śledczy ds. przestępstw finansowych.

Podmioty finansowe związane z praniem brudnych pieniędzy

W 2018 roku serial dokumentalny Netflix „Brudna forsa” ujawnił skalę prania pieniędzy przez meksykańską filię HSBC. Skandal HSBC dotyczył ponad 880 milionów dolarów pochodzących z pieniędzy karteli narkotykowych, które wpłynęły do HSBC. HSBC zgodził się zapłacić karę w wysokości 1,9 miliarda dolarów. I choć przed nałożeniem grzywien bank był kilkakrotnie notowany przez władze, HSBC zaniedbał swoje procedury zgodności. Pomimo ogromnej skali nielegalnej działalności, w którą zaangażowany był bank, ani jedna osoba nie została pociągnięta do odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwa.

Francuski bank BNP Paribas został w lipcu 2014 roku ukarany przez rząd USA grzywną w wysokości 8,9 mld dolarów za udział w praniu brudnych pieniędzy.

Bank Watykański, znany również jako Instytut Dzieł Religijnych lub IOR, był również zamieszany w dochodzenia kryminalne związane z praniem brudnych pieniędzy. Włoskie władze prowadziły dochodzenie w sprawie przelewów na łączną kwotę 218 milionów dolarów dokonanych przez IOR do różnych włoskich banków.

Inne duże banki, które były powiązane z międzynarodowym praniem brudnych pieniędzy to niemiecki Deustche Bank, Liberty Reserve, Bank of New York, Dubai Islamic Bank i Danse Bank.

Terroryzm i przestępstwa finansowe

Według Organizacji Narodów Zjednoczonych terroryści i organizacje terrorystyczne polegają na pieniądzach, aby się wyżywić i prowadzić swoją działalność przestępczą. Pieniądze terrorystów pochodzą z różnych źródeł i różnych metod. Chociaż terroryści nie mają szczególnego interesu w ukrywaniu nielegalnego pochodzenia swoich pieniędzy, mają jednak interes w ukrywaniu celu, dla którego ich używają. Dlatego też terroryści, podobnie jak organizacje przestępcze takie jak mafia, mają interes w stosowaniu technik podobnych do tych, których używają osoby piorące brudne pieniądze, by je ukryć.

Zdolność do zapobiegania i wykrywania prania pieniędzy jest bardzo skutecznym środkiem identyfikacji przestępców i terrorystów, dlatego niezwykle ważne jest ujawnianie działań, z których pochodzą środki finansowe tych grup. Stosowanie źródeł, technik i struktur wywiadowczych jest jednym ze sposobów identyfikowania i przerywania działalności terrorystów i ich organizacji.

Biorąc pod uwagę znaczenie bezpieczeństwa jako globalnego zarządzania i kwestii geopolitycznej, skuteczne przeciwdziałanie terroryzmowi i jego źródłom ma dla państw ogromne znaczenie. Z tego powodu procedury wywiadowcze dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy stają się coraz ważniejsze.

W ostatnich latach kraje na całym świecie stały się bardziej świadome poważnych zagrożeń, jakie niesie ze sobą pranie pieniędzy we wszystkich sektorach, a wiele rządów i jurysdykcji zobowiązało się do podjęcia konkretnych działań w celu wyeliminowania praktyk prania pieniędzy. Ponieważ globalizacja i nowoczesne technologie, takie jak blockchain, ułatwiają ten proces, bardziej niż kiedykolwiek konieczne jest zacieśnienie międzynarodowej współpracy w walce z przestępczością, gdyż wojny prowadzone przez grupy terrorystyczne nadal są elementem destabilizacji państw i czynnikiem pogłębiającym warunki ubóstwa.

W 2019 roku, dwa lata po podpisaniu przez rebeliantów FARC układu pokojowego z kolumbijskim rządem, władze nadal odkrywały nielegalne fundusze grupy pochodzące z działalności takiej jak handel narkotykami, porwania i wymuszenia. Chociaż kolumbijskie władze szacują majątek FARC na około 10 miliardów dolarów, grupa przekazała jedynie 1 milion dolarów w gotówce i 324 miliony pesos w materiałach takich jak odzież wojenna i naczynia kuchenne. W lutym 2018 roku rząd odkrył jednak 225 milionów dolarów ukrytych w aktywach FARC, w tym depozyty bankowe w sieciach supermarketów, które zostały założone jako złożony schemat prania dochodów z nielegalnej działalności. W kwietniu 2019 roku Prokuratura Generalna ujawniła nowe nieruchomości należące do grupy o wartości 6,4 miliona dolarów. Większość aktywów FARC została odkryta w Kolumbii, ale rząd szacuje, że około 70% nieistniejących już aktywów partyzantów znajdowało się na kontach poza granicami kraju.

Konsekwencje prania pieniędzy

Pranie pieniędzy jest przestępstwem karnym. Ustawa zabrania jednostkom angażowania się w transakcje finansowe z udziałem dochodów pochodzących z nielegalnej działalności.

Odpowiedzialność za pranie pieniędzy może być indywidualna, korporacyjna lub instytucjonalna

Pięć nowoczesnych metod, których przestępcy używają do prania pieniędzy

Tradycyjne metody prania pieniędzy nadal działają jak dawniej. Jednak wraz z pojawieniem się nowych technologii pranie pieniędzy stało się bardziej złożone i jeszcze trudniejsze do wykrycia.

Oto kilka z najpopularniejszych nowych metod, których przestępcy używają do prania pieniędzy:

Bankowość elektroniczna z łagodnymi zasadami.

W stopniu, w jakim banki są świadome zasobów i czasu jakie trzeba poświęcić na walkę z praniem brudnych pieniędzy w tradycyjnej bankowości pilnie monitorują inwestycje w tego typu obszarach. Jednak systemy bankowe wielu krajów często wykorzystują luki w ustawodawstwie dotyczącym bankowości elektronicznej. Ta słabość okazała się pożywką dla przestępców, którzy wykorzystują te luźne standardy do prania brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu. Bankowość elektroniczna stała się również placem zabaw dla oszustów, którzy wykorzystują technologie informatyczne i techniki inżynierii społecznej, aby uzyskać dostęp do kont bankowych innych osób i je okradać. Przestępca może w celach rabunkowych uzyskać dostęp do konta bankowego danej osoby i przelać pieniądze ofierze w zamian za podstawowe informacje pozwalające na korzystanie z konta bankowego ofiary, a następnie przestępca może użyć konta ofiary do wykonania nieautoryzowanych przelewów na wybrane przez siebie konta.

Zakłócenie działania firmowych skrzynek e-mailowych

Jest to systematyczna metoda oszustwa, w której przestępcy mogą brać na cel firmy współpracujące z zagranicznymi dostawcami i regularnie dokonujące międzynarodowych przelewów. W tym przypadku przestępca poprzez techniki socjotechniczne lub włamania wykorzystuje legalne konto e-mailowe firmy, aby dokonać nieautoryzowanego przelewu środków. Chociaż schemat ten jest głównie wykorzystywany do kradzieży pieniędzy z firm, może być również skuteczny w strukturyzacji i praniu pieniędzy bez świadomości ofiary o tym procesie.

Zastosowanie syntetycznej tożsamości

Tworzenie fałszywych tożsamości jest dziś bardzo proste. Przestępcy używają kombinacji prawdziwych i fałszywych informacji, by otworzyć rachunki kart kredytowych, konta internetowe, depozyty i pożyczki. Dostawcy tych cyfrowych kont, w tym banki zazwyczaj nie przeprowadzają rygorystycznych kontroli swoich klientów, a przestępcy mogą łatwo ominąć zapisy bezpieczeństwa. Ta forma przestępczości kosztuje banki wiele czasu i pieniędzy, a także szkodzi ich reputacji. Banki w końcu spędzają niezliczone godziny na ściganiu ludzi, którzy tak naprawdę nie istnieją. Banki zdają sobie sprawę z tego problemu dopiero wtedy, gdy zauważą podejrzaną aktywność na takich kontach. A kiedy próbują rozprawić się z tymi klientami, ich właściciele mogą zniknąć nie pozostawiając najmniejszego śladu ścigającym ich podmiotom.

Anonimowe usługi bankowe

Metody płatności, takie jak przedpłacone karty podarunkowe, przedpłacone karty debetowe czy przedpłacone karty kredytowe mogą być nabywane w sposób jak najbardziej anonimowy lub z wykorzystaniem informacji, które nie odpowiadają rzeczywistości. Wartość tych kart może być zrealizowana online w dowolnym miejscu na świecie bez ujawniania tożsamości poszczególnych osób.

Cyfrowe monety

Kryptowaluty i nowe technologie finansowe są coraz częściej wykorzystywane do prania pieniędzy.

Kryptowaluty takie jak bitcoin są jednym z najwygodniejszych sposobów prania pieniędzy, dzięki ich rzekomej anonimowości w sieci. Te waluty nie są powiązane z tożsamością danej osoby i opierają się jedynie na prywatnych kluczach powiązanych z kontem. Ponadto, waluty te nie mają centralnego rejestru transakcji, który mógłby być monitorowany przez regulatorów. Co więcej, osoby używające walut cyfrowych nie polegają na pośrednikach przy dokonywaniu tych transferów. Platformy kryptowalutowe zazwyczaj nie sprawdzają źródeł pochodzenia pieniędzy.

W tym przypadku warto zwrócić uwagę na śledztwo wszczęte przez Departament Sprawiedliwości USA w 2021 roku przeciwko giełdzie kryptowalutowej Binance. Chociaż nie ma jeszcze oficjalnych zarzutów, źródła bliskie procesowi potwierdziły, że giełda jest badana pod kątem prania brudnych pieniędzy. Ponadto, ponieważ Binance nie posiada fizycznej siedziby, nie jest zobowiązana do ujawniania tożsamości swoich klientów organom podatkowym żadnego kraju.

Eksperci uważają również, że ogromny, ale absurdalny wzrost cen kryptowalut może być spowodowany tym, że przestępcy używają ich do prania pieniędzy pochodzących z ich nielegalnej działalności. Banki i instytucje finansowe obawiają się naturalnego związku między kryptowalutami a cyberprzestępczością w celu prania brudnych pieniędzy. W miarę jak coraz więcej osób stara się wzbogacić poprzez inwestowanie w kryptowaluty, rośnie liczba okazji do wykorzystania tych walut w nielegalnych celach.

Wielu regulatorów bankowych zabrania tradycyjnym instytucjom finansowym używania lub zezwalania na transakcje na giełdach kryptowalutowych takich jak Binance czy Kucoin. Jednak transakcje te odbywają się w wielu krajach i istnieje coraz większe ryzyko, że w grę wchodzą przestępstwa finansowe. Jednak poza ogólną wrogością banków wobec kryptowalut, niektóre duże międzynarodowe banki, takie jak Bank Frick czy Silvergate, zaczęły aktywnie rozwijać współpracę z podmiotami kryptowalutowymi.

Te zaawansowane techniki prania pieniędzy i ich rosnące ilości stały się bólem głowy dla międzynarodowych regulatorów. Ze względu na złożoność technologii związanej z tymi przestępstwami i trudność w ich uregulowaniu, wiele rządów zablokowało transakcje kryptowalutowe.

Nowe środki do walki z praniem brudnych pieniędzy

Regulatorzy wymagają teraz, aby podmioty poddały się nadzorowi w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy, które odbywa się za pomocą tych nowoczesnych metod. Przykładem jest giełda Kraken, która posiada legalną licencję na działalność w Stanach Zjednoczonych i jest pierwszym bankiem kryptowalutowym w tym kraju. Kraken jest piątą co do wielkości giełdą kryptowalut na świecie.

Podmioty regulowane i banki muszą teraz stosować bardziej rygorystyczne zasady i informować regulatorów o standardach, jakie stosują w celu zapobiegania praniu pieniędzy. Banki zaczęły zdawać sobie sprawę, że ich systemy prawne i systemy zgodności nie były przygotowane do radzenia sobie z praniem pieniędzy, które odbywa się za pomocą tych metod. Obecnie zarówno banki, jak i instytucje finansowe zaczynają stosować bardziej efektywne rozwiązania oparte na uczeniu maszynowym, rozpoznawaniu twarzy i innych środkach technologicznych, aby zapobiegać praniu brudnych pieniędzy. Tylko czas pokaże, czy przestępcom uda się znaleźć nowe sposoby na obejście nowych regulacji i środków egzekwowania prawa, czy też technologia okaże się ostatecznie narzędziem, które działa równolegle z prawem.